O Θάνατος του "Δεν Μπορώ"

Δεν μπορώ! Μια φράση που τη χρησιμοποιούν μικροί και μεγάλοι….

Η δραστηριότητα μας ξεκίνησε γράφοντας σε μια κόλλα χαρτί τα «δεν μπορώ μας».

Δεν μπορώ να διαβάζω γρήγορα ιστορία

Δεν μπορώ να λέω όχι

Δεν μπορώ να κλοτσήσω ψηλά την μπάλα του ποδοσφαίρου

Δεν μπορώ να μην πετάγομαι

Δεν μπορώ να κάνω διαίρεση

Δεν μπορώ…..

Οι λίστες με τα δεν μπορώ ήταν μεγάλες…

Αφού τελειώσαμε με την καταγραφή των «Δεν μπορώ», διπλώσαμε τις κόλλες μας στη μέση και τα κλείσαμε σε ένα άδειο κουτί.

Στη συνέχεια πήραμε το κουτί και κατεβήκαμε στην αυλή. Πήγαμε στο παρτέρι του σχολείου και με ένα μικρό σκαλιστήρι  ανοίξαμε μια τρύπα. Αφού σκίσαμε τα «δεν μπορώ» μας, τα  βάλαμε μέσα  και τα θάψαμε! 

Σταθήκαμε γύρω από το σημείο και διαβάσαμε τον επικήδειο.

«Αγαπητοί φίλοι, συγκεντρωθήκαμε όλοι εδώ σήμερα για να τιμήσουμε τη μνήμη του “Δεν Μπορώ”. Όσο βρισκόταν μαζί μας πάνω στη γη άγγιξε τη ζωή του καθενός μας, μερικών πιο πολύ απ’ ότι άλλων. 

Το όνομα του, δυστυχώς, έχει αναφερθεί σε κάθε δημόσιο κτίριο —σε σχολεία, σε δημαρχεία, στις αίθουσες της Βουλής και, ναι, ακόμα και στο Προεδρικό  Μέγαρο.

Δώσαμε στο “Δεν Μπορώ” ένα τελευταίο τόπο ανάπαυσης και μια ταφόπετρα με επιτύμβια επιγραφή. Μένουν ζωντανά τ’ αδέρφια του: “Μπορώ”, “Θα το κάνω”, και “Ξεκινώ τώρα αμέσως”. Δεν είναι τόσο πολύ γνωστά, όσο το διάσημο αδέρφι τους και σίγουρα δεν είναι ακόμα τόσο δυνατά και ρωμαλέα.. 

Ίσως κάποια μέρα, με τη δική σας βοήθεια, να ασκήσουν μεγαλύτερη επίδραση στον κόσμο. Ας αναπαυτεί το “Δεν Μπορώ” εν ειρήνη και όλοι οι παρόντες ας συνεχίσουν τη ζωή τους, τραβώντας μπροστά χωρίς αυτό. Αμήν»

Τέλος ετοιμάσαμε το κηδειόχαρτο του, γράφοντας πάνω "Δεν Μπορώ, Αναπαύσου Eν ειρήνη". Μετά, προσθέσαμε την ημερομηνία στο κάτω μέρος, για να θυμόμαστε αυτή τη σημαντική μέρα!

Θάβοντας τα Δεν μπορώ, κρατήσαμε τα αδέρφια του Μπορώ, Θα τα καταφέρω, Θα προσπαθήσω!